Het beeld is geen plaatje van de werkelijkheid. Het ver–beelden van dieren is het vinden van vormen die authentiek en in zichzelf compleet zijn. Wie in staat is achter de façade te zien ontmoet daar een rijkere werkelijkheid.

Dieren zijn mijn modellen

Anders dan de mens, zoals die door de eeuwen heen door kunstenaars gebruikt is als naaktmodel, staat hier het dier: naakter dan de mens.

De animalier-kunstenaar heeft daarvoor dierentuinen nodig om dichterbij het model te komen. De moeite die hij hiervoor neemt, is het meer dan waard. Door langdurig te kunnen observeren komt hij dichterbij het dier dan de mens die, zelfs naakt, zijn façade behoudt.

Vervolgens als hij doorgedrongen is tot het skelet, de kern, kan de bouw aan het beeld beginnen, de eerste stap is gezet. Dan zijn het de opgeslagen zeer persoonlijke impressies die het beeld tijdens het maken gaan beïnvloeden. Hoe intenser de verbinding met het onderwerp, des te meer ‘zichtbaar’ wordt de intensiteit die het beeld zal uitstralen.

Tenslotte, als het beeld is voltooid, is het niet wat ziet, maar wat je voelt….